Adam sigarasından derin bir nefes çekti , yere doğru üfledi dumanı.
''Sebebim yok ''. Dedi adam, kestirip atarcasına.
'Toprağın yağmura ihtiyacı var..
Nasıl yazayım? En son ne zaman yüzüme anlamı olan bakış attın ? Gözlerinin gözlerimde durması üç saniyeyi geçmiyor. Ne zaman dokundun, ne zaman seviştik seninle? Beyaz peyniri sana ellerimle yedirdiğim gün ne zamandı ''?
Bardağın yarısı kadar rakıyı iki yudumla içti adam, gözleri yaşardı.
''yazdığım son şiiri kulağına fısıldamıştım . Ve seni öpmüştüm...
''Yazdığım her şiirden sonra seni öpmeyecek sem, ne s.kime yazayım?
Senin hararetlenen nefesini duymayacaksam niye kendime acı çektireyim ''?
Kısa bir sessizlik oldu. O sırada rakıyı doldurdu adam. Sonra buz, sonra su 'Aslında senin yüzünden degil.. Dergiler şiirlerimi yayınlamıyor . Edebi değilmişim.. S.kmişim edebini!''
Kadın kalktı masadan. Ayaktayken adama bakıyordu.ama uzun zaman olmuştu ; adam onu
görmüyordu
alıntıdır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder